Power of Metal

Tomek/Nevermore

trzeci udostępniony utwór uważam za najsłabszy, ale... jednak płytę zakupię, bo dwa wcześniejsze nareszcie wkreciły mi się (szału nie ma, ale są dobre)

FrutkQ

Numer przeciętny jak wąsik Blitza, osobiście nie podzielam zachwytów nad White Devil Armory, spadek formy do przeciętności, to będzie chyba taki Immortalis v 2.0

robpal

Pożyczyć można.

Tomek/Nevermore

nie trzeba pożyczać, płyta już jest - dziś pierwszy odsłuch z oryginału, jestem zadowolony, trzy ostatnie kawałkli najbardziej mi przypasiły (na razie)

Kamilbolt

Dziwna ta płyta. Nie ma pazura z Ironbound i The Electric Age - chyba go gdzieś stracili albo byli na dobrych sterydach.

robpal

progmetall

Faktycznie dziwna jest ta płyta, nierówna,mam wrażenie, że oni bardziej się odnajdują w heavy niż w thrashu.Blitz świetnie zaśpiewał, solówki też niczego sobie.Generalnie jest lepiej niż na tych udostępnionych numerach.

Tomek/Nevermore

robpal

Męczy mnie środek tego albumu, w którym wylądowały zapychacze ("Come Heavy" kompletnie mi się nie podoba), cała reszta bardzo dobra.
Solidne rzemiosło, choć bez przesadnego polotu.

Ziomaletto

Dość "trudny" album. Cholera, trzy poprzednie łatwo wchodziły do głowy. Słychać, że to jednak trochę inna płyta niż poprzedniczki - osobiście liczyłem na jakąś fuzję trzech ostatnich płyt i takiego ostatecznego zabijakę z "elegancją" Ironbounda, rock'n'rollowym zacięciem The Electric Age i... Kurna, nawet nie wiem, czym się charakteryzował WDA, oprócz okropnie głośnego brzmienia (chociaż dla mnie płytka była groovy). Ale The Grinding Wheel nie jest złym albumem. Trzeba jednak dać mu trochę czasu, chociaż po pierwszym przesłuchaniu prawie nic nie pamiętałem. Póki co weszły mi pierwsze dwa, The Long Road i Red, White and Blue (Ron w tym kawałku rozpierdala). Produkcja jest OK - nie jest tak głośno jak na [i]White Death Armory[i] (choć tą płytę produkował sam zespół, więc mogę wybaczyć).

Kamilbolt

"Red White & Blue", "The Wheel" - o ile ten album mógłby być lepszy, gdyby więcej było takich wałków, jak te.

Na pewno chwali się, że chłopaki chcieli zagrać coś bardziej różnorodnego, ale ich specjalizacja jest raczej z innej beczki. Bardziej złożoną muzykę niech zostawią tym, którzy się w niej specjalizują.

Frank

Obadałem na razie 2 razy. Fajnie jest. Te kawałki-reklamy może nie były zbyt zachęcające, ale w połączeniu z całością dobrze grają. Kokosów się nie spodziewałem, więc jestem miło zaskoczony.

progmetall