Power of Metal

Oenologist

Odświeżyłem sobie ostatnio znajomość z dwoma płytami, których od dawna nie słuchałem. Niegdyś uważałem oba za piękne obrazy masakry i okrucieństwa, jedne z najbardziej ekstremalnych rzeczy pod słońcem. A tu nagle po latach - zawód. Pleasure To Kill i Final Holocaust zabrzmiały nudno, kwadratowo i gdzieś w połowie Massacry zaczęło mi się ziewać.

Testu ciąg dalszy. Na drugi dzień dałem odpowiednio głośno - cóż za odmiana, gdzieś zniknęła ta siermiężność, kwadratowość (chociaż Kreator nadal brzmi jak wyciosany młotkiem z metalowego bloku). I znów poczułem tę rzeź. Wniosek? Ano wniosek taki, że inaczej się nie da.

Jakieś historie z życia wzięte co do albumów, które nie odsłaniają nawet części swej mocy?

Atreju

Massacra, czy słuchasz na full, czy Ci ledwo pierdzi, NIGDY nie może się znudzić! Późniejsze albumy owszem, ale nigdy "Final Holocaust". Musiałeś mieć po prostu gorszy dzień.

Greebo

Jak miałem 5 lat to podobało mi się Lady Pank, dzisiaj już nie czuję tej mocy.... Sad

Oenologist

Meltorm

I to jest raczej też w odwrotną stronę, tzn. klimatyczna subtelna muza raczej do słuchania nie za głośnego. Nawet bym powiedział do nasłuchiwania się.

firesoul

Metal jest od tego żeby go słuchać głośno a nie jakieś pierdu pierdu

Ivanhoe

skullfucker skullfucker · Gość

Raf

Zawsze głośno, nawet stary hard rock a może przede wszystkim.

Oenologist

oblak

Ja się męczę słuchając po cichutku, bo mieszkam w chacie jednopokojowej z podłymi ludźmi. Walczę o ludzkie warunki do słuchania, ale i tak np. Overkill "Horrorscope" trudno słuchać na VOL. 6, jeśli moją wieżę można podkręcić do trzydziestki... Podobnie jest z Testament "The New Order" (jak się słucha cicho, to wychodzi że ta płyta to lipa, dopiero po podkręceniu głośności jest czad). Generalnie jest to powód, dla których nie lubię pierwszych wydań - bo w praktyce okazuje się, że nie mogę ich słuchać tak cicho...

Atreju

Kiedyś, jak o internecie większość marzyła, to w tajemnicy przed rodzicami w nocy się słuchało radia z uchem przy głośniku cichutko i się nie narzekało Wink

oblak

Ale jak jest za cicho to nie "brzmi" i przyjemność ze słuchania się zmniejsza. Tymbardziej, jak non stop ktoś gada i panuje ogólny zagłuszający harmider. Takie życie.

A w temacie muszę przyznać, że remasterów Judas Priest słucha się równie fajnie cicho co głośno.

DaNail

Jak jest... kurwa zapomniałem co miałem napisać Evil or Very Mad

Ivanhoe

Chciałeś napisać, że prawdziwy fan Manowar nigdy ich nie słucha cicho.