Power of Metal

oblak

Odnoszę przeciwne wrażenie - muzyka The Beatles to dla mnie płytki pop. Przyjemne, łatwo wpadające w ucho hity, ale nie skłaniające do szczególnego uwielbienia. W latach 60. grało mnóstwo różnych zespołów, praktycznie każdy posiadający instrument bądź pieniądze na niego, stawał się automatycznie muzykiem w jakiejś śmiesznej kapeli. Ale wśród tego całego burdelu oni byli jedynymi w swoim rodzaju twardzielami, którym nikt nie miał szans podskoczyć (również muzycznie). Dziś to co innego, bo w drugiej połowie lat 60. cały rok przecież ewoluował w prędkości światła, praktycznie z dnia na dzień. Masa znacznie lepszych zespołów deklasowała The Beatles, mimo ciągłego rozwoju odnoszę wrażenie, że tak szybko jak wzbili się na sam szczyt sławy, tak szybko schowali się w cień skupiając na rozwoju artystycznym. Jednak w czasie, gdy pojawiło się Pink Floyd, Hawkwind, The Doors, Cream, Hendrix itp. itd. komercyjnie Beatlesi nie mieli jak gdyby wiele do powiedzenia. Wydaje mi się, że gdyby nie śmierć Johna Lennona, ten zespół szybko stałby się śmieszny i dzisiaj nikt by tak się nie podniecał tą nazwą.

sarcofag

oblak

Słyszałem wiele ich utworów raczej z różnych składanek. Nagrali mnóstwo prościutkich, wesołych pioseneczek.

Oenologist

sarcofag

skullfucker skullfucker · Gość

piciu6

jaqb

Katar

Koledzy :

powstanie Żuków to rok 1960 ( a nawet pod inną nazwą 1957 )...

VANILLA FUDGE i The DOORS - 1965
Hendrix rok później nagrał pierwszą płytę ... wtedy też powstał CREAM ... a Pink Floyd ( mimo że grupa powstała w 65 ) wydali swoją pierwszą płytę w 67 ... więc takie gadanie o wyższości innych kapel nad Żuczkami nie ma sensu ... nie o to mi chodzi, tylko o znaczenie jakie ten zespół miał w całej historii ROCKA - i dlatego ten zespół warto poznać szerzej !

części z tych kapel wymienionych nie byłoby, lub nie grałyby tak jak je znamy gdyby nie Lennon i s-ka !!!

Ivanhoe

sarcofag

piciu6

Gość

No, jeden z moich ulubionych zespołów. Najbardziej lubię okres "post-revolverowy", ale warto zapoznać się z tymi wcześniejszymi nagraniami Bitli - absolutni bogowie w tworzeniu świetnych melodii oraz prostych i zapadających na długo w pamięci utworów. Nie wiem jak można pisać o nich w sposób, w jaki uczynił to użytkownik "oblak" - chyba nie zapoznał się dokładnie z takimi płytami jak "Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band", "White Album" czy "Abbey Road". Z drugiej strony - po co pisać o czymś, czego się nie zna albo ma się na ten temat niepełną wiedzę. Nie mówię, że jestem jakimś wielkim znawcą muzyki Beatlesów, ale boli mnie postrzeganie tej grupy wyłącznie pod kątem prostych melodyjek, co w ustach przeciwników zespołu jest krytyką - dla mnie raczej nie, bo moim zdaniem w muzyce DOBRA melodia jest chyba najważniejsza (albo zajmuje jedno z najwyższych miejsc w sposobie postrzegania przeze mnie muzyki), trudno im chyba zakumać, że napisanie jednej świetnej piosenki, która zapadnie po kilku sekundach w pamięć wielu ludzi może być równie trudne, jak napisanie wielkiej, bezsensownej i straszliwie nudnej symfonii rockowej. A w melodiach Bitle nie mieli sobie równych.

Warto też wspomnieć o ich legendarnych harmoniach wokalnych. To najpewniej oni zainspirowali takie grupy jak Queen, ABBA itp. Harmonie słodkie, ckliwe, rozbudowane, proste - nie miało to żadnego znaczenia dla Lennona i spółki. Często zapomina się także o ich zdolnościach w graniu na instrumentach - McCartney był naprawdę ABSOLUTNIE ŚWIETNYM basistą, mało kto potrafił zagrać w tak stylowy sposób jak on, charakterystyczne krótkie dźwięki, niespotykane brzmienie. Podobnie Harrison i Lennon - ktoś wcześniej wspomniał, że ten pierwszy był trochę "tłamszony" w zespole, ale kiedy już napisał jakąś piosenkę, to... np. "Here Comes The Sun". Piękne utwór Smile

A Ringo Starr może nie był wybitnym perkusistą, ale jego umiejętności starczały do grania takiej muzyki. No i jego perkusja świetnie brzmiała - np. "Something" z "Abbey Road" - pełne, "okrągłe", trudno to opisać. Poza tym - "Octopus's Garden" jego autorstwa Smile

Generalnie Bitli mogę słuchać zawsze i wszędzie, w każdej miejscu. Towarzyszyli mi w wielu ważnych dla mnie sytuacjach i mam do nich szczególnie emocjonalne podejście. Uważam ich za jednych z największych muzycznych geniuszy, kocham każdy ich styl - te "proste piosenki", przez cięższe utwory, po progresję i psychodelę. Świetnie potrafili to wszystko połączyć, w niesamowicie wyszukany sposób. Chyba nikt nie potrafił tak na swoich płytach balansować między wieloma stylami muzycznymi. Podsumowując tę krótką i prostą, pozbawioną głębszej wartości wypowiedź:

"It was 48 years ago today,
Sgt. Pepper taught the (Beatles) band to play
They've been going in and out of style
But they're guaranteed to raise a smile (...)"

No i prezencja. Istnieli 10 lat (dla czepialskich niech będzie, że 13), ale to starczyło. Żeby stać się tym, czym są teraz.

skullfucker skullfucker · Gość

Raf