Power of Metal

Last Axeman · Wysłany: Czw 17:58, 12 Mar 2009 Temat postu:

Przyznam szczerze. że nie wsłuchiwałem się akurat w grę garowego. Zrobię to przy najbliższej okazji. Na pewno gra szybciej od poprzednika, ale i cała płyta ogólnie jest szybsza Wink

Kirk · Wysłany: Czw 20:18, 12 Mar 2009 Temat postu:

Fajnie facet gra.
Choćby żwawo pociska po małych talerzykach w Twoim ulubionym 'Judas Must Die'. Ogólnie facet sporo 'cyka' na swoim zestawie. Smile

Nie nudzi mi sie ta płyta i czuję, że sobie sprawię oryginała.

Kamilbolt · Wysłany: Pią 16:27, 13 Mar 2009 Temat postu:

Śmiem stwierdzić, że to najlepsza płyta w dorobku pana Patrika Johanssona. Genialny wokal.
Instrumenty również na wysokim poziomie.

KingOdin · Wysłany: Nie 14:31, 15 Mar 2009 Temat postu:

a ja słucham słucham i nic
jest parę fajnych momentów, ale jakoś płyta jako całość mnie nie trzyma....

Wolf lepszy
Herman również.

Według mnie oczywiście.

Kirk · Wysłany: Czw 8:36, 19 Mar 2009 Temat postu:

A ja stawiam Lion's Share na czele.
Słucham, słucham i za cholerę mi się nie nudzi.

Bartek (BD) · Wysłany: Czw 9:02, 19 Mar 2009 Temat postu:

Kirk · Wysłany: Czw 9:53, 19 Mar 2009 Temat postu:

Nie zapomnę, bo planuję zakupić oryginał.

KingOdin · Wysłany: Czw 11:55, 19 Mar 2009 Temat postu:

to zapomniesz, że masz/będziesz miał na półce %)

Kirk · Wysłany: Czw 12:03, 19 Mar 2009 Temat postu:

Mam małą półeczkę. Trudno coś na niej zgubić. Wink

piciu6 · Wysłany: Czw 13:09, 19 Mar 2009 Temat postu:

Kirk · Wysłany: Czw 13:12, 19 Mar 2009 Temat postu:

A w czym owa konkurencja jest lepsza?

Kamilbolt · Wysłany: Czw 13:15, 19 Mar 2009 Temat postu:

Ciekawi mnie, czy pozostałe kapele również wreszcie skomponują coś na miarę talentu Patrika. Trudno bowiem nie zauważyć, iż jego wokal stanowi 50, a nawet 70% wartości AD i WH.

piciu6 · Wysłany: Czw 13:55, 19 Mar 2009 Temat postu:

Kirk · Wysłany: Czw 14:11, 19 Mar 2009 Temat postu:

Ja nie widzę tutaj żadnej suchości, przciętności, czy ubogiej warstwy dżwiękowej. Bardzo dobre solówki, świetne gitarowe riffy, grający masę ozdobników perkusista, ukłony w stronę Black Sabbath oraz dobre, aczkolwiek nieprzesłodzone melodie są siłą tego materiału. O śpiewie samego Patricka wspominać nie muszę. Herman Frank bez tego Greka na wokalu też straciłby przynajmniej połowę swojej wartości. Prawdę mówiąc dzięki niemu zdołałem kilka razy posłuchać ich płyty. Wolf ma akurat kiepskiego wokalistę (choć na Ravenous wkurwia najmniej, a nawet momentami udaje mu sie zaśpiewać całkiem fajnie) oraz tylko kilka dobrych kompozycji. Początek płyty mają bardzo mocny, a potem robi się po prostu nudno. IMO dla mnie Lion's Share pomimo przewidywalności nagrał album lepszy, równy, na wysokim poziomie tak kompozycyjnym jak i wykonawczym niż oba wymienione powyżej zespoły. Zresztą i Herman Frank i Wolf można także zarzucić ową przewidywalność, bo przecież Ameryki nie odkrywają.

A poza tym i tak pewne kregi uznają te trzy albumy za gówno dla sofciarzy. Smile

piciu6 · Wysłany: Czw 14:34, 19 Mar 2009 Temat postu:

oczywiście ,źe ameryki nikkt z tej trójki nie odkrył , a reszta jest kwestią indywidualnych preferencji , chociaź najmniej ekspansywna gitarowo jest płyta Lions , dlatego bębniarz się wyróźnia z ozdobnikami , bo jakoś tą pustą przestrzeń trzeba wypełnić ,źeby za sucho nie było green

bo gitarowcy poza riffem p0rowadzącym więcej pomysłow nie mieli tak jak w otwieraczu , bo potem jest lepiej Cool