Power of Metal

Last Axeman

Jak to gdzie? W wokalu Laughing

Wydawało mi się, że jest to szkoła agresywnych górek rozpowszechniona przez Halford'a, ale...zrobiłem przed chwilą odsłuch (w sumie dopiero drugi w całości) zwracając baczniejszą uwagę na tę kwestię i muszę przyznać, że spuściznę Dickinsona faktycznie słychać. Wskazują na to rozedrgane piejące partie i momentami barwa. Nie jest to nachalne, ale dość wyraźne. Obecnie więc bardziej skłaniam się ku opcji bruce'owej. A Scheppers i Owens zostali wymienieni z rozpędu jako członkowie halfordowskiej szkoły.

LordAlvar

Prawda jak zwykle leży po środku. Jak dla mnie gość bardzo dobrze miesza wpływy Dickinsona i Halforda właśnie.
Co do samej muzyki to ta jest zajebista. Najlepszy debiut w tym roku jak dla mnie.
Z całą pewnością będzie wysoko w top10.

slaviron

Last Axeman

W robocie mam do czynienia z panem o nazwisku Pułka, które dość często zapisuje i pewnie stąd ten błąd Wink

ps. Jakbym chciał wytykać wszystkim błędy m.in. ortograficzne i stylistyczne to nie miałbym czasu na pisanie własnych postów dlatego darowałem sobie. Innym również radzę żeby skupili się na zawartości merytorycznej Wink

Strati

Już pomijając fakt, że samo wytykanie błędów jest mało taktowne Smile

A ja zachęcona Waszymi peanami jeszcze raz uważnie tego posłuchałam. No fajne, energetyczne, podręcznikowy solidny heavy, ale żeby mnie jakiś dreszcz emocji porwał to nie powiem.

Victor

Bez wątpienia jeden z ciekawszych krążków tego roku. Słychać wpływy Judas priest i do tego wokalista, który brzmi nieco jak mix Dickinsona oraz Halforda. jest ciężko, ale i melodyjnie. Najbardziej jednak zachwyca wysoki poziom tego krążka, bo przecież mamy do czynienia z debiutantami. I mi samemu ciężko jest wskazać jakieś minusy. Może jedynie mogliby bardziej urozmaicić materiał w przyszłości.