Power of Metal

Kamilbolt

Qrde, nie ma jeszcze całości do wypożyczenia, ale po samplach, które udało mi się znaleźć mam coraz większą potrzebę przesłuchania tego albumu.

PS. ile kosztuje ta płyta w oryginale, bo może i ja bym dołączył do grona "potrzebujących", jak ktoś zamawia Wink

Last Axeman

Kamilbolt

To to ja wiem Wink

Chłopaki sobie tam pewnie z tych Spotify i tym podobne słuchają. Ja tam jednak nie zamierzam iść z duchem czasu Wink

Voltan

W piątek nie było problemów z wypożyczeniem :>

Sanctified

FrutkQ

Płyta na 100 odsłuchów, kocioł dźwięków i zagrywek, ja dałem radę na raz ale ledwo. Zapewne najlepiej jak piciu 3-4 kawałki wchłonąć i po przerwie kolejne, by pojąć ogrom tego melanżu pomysłów. Jednocześnie w tym chaosie jest metoda, myśl przewodnia ledwo uchwytna, ale jest i obala ona sugestię rozczłonkowania i ponownego sklejania na łapu-capu ("zobaczmy co tym zyskamy"). Wpływów różnych kapel wymienianych powyżej się nie dosłuchałem.

5 wirtuzów potrafiło stworzyć jeden żywy organizm, każdy z nich ma swoje pole do popisu, ale nie wyłazi przede szereg - taki pochód gdzie nikt nie idzie z zapaloną pochodnią na czele, ale jednocześnie każdy ścieżkę oświetla własnym światłem. Płyta jawić się może jako nowatorska i nie wyobrażam sobie, by tego albumu zabrakło w rocznej czołówce każdego szanującego się fana prog metalu. To jak Carpenter odnalazł się w tym wszystkim zadziwia i nasuwa na myśl wyczyny Tecchio na Control And Resistance.

Krytyczna recenzja tu: [link widoczny dla zalogowanych]
Części zarzutów nie podzielam, choć płytka nie dla mnie.

buhaj

MÓZG. Mózg to dziwny mechanizm. Dziwny, skąpilikowany ale wspaniały. Cały czas ewoluuje, może nie predkością znaną z prawa Moora, ale jednak. Nieźle to obrazuje niniejsza płyta. Przez noc wytworzyły sie moim mózgu nowe obszary, nowe połaczenia neuronowe i to co wczoraj wydawało mi sie skaplikowane, amelodyjne i chaotyczne dzisiaj żyje pełnią harmonii. W skrócie "wyprałem się" tym albumem.
Łykam go w całości i proszę o więcej. Porównując dwie moje ulubione, tego roczne płyty z szeroko rozumianego metalu progresywnego to Kingcrow czerpie z artrockowych grup: Pink Floyd, Yes a Zierler jest bardziej eklektyczny ale czuje ducha King Crimson i ELP podlane muzyka klasyczną. Nie sposób nie wspomniec przy okazji tego materiału oczywiscie o Devil Doll - Dies Irae, jest tu cos z klimatu tej płyty (choc ESC nie jest tak mroczne) Najbardziej podoba mi sie utwór 1, 2, 3 ... no dobra - wszystkie mi sie podobają, najmniej chyba zamykające Szepty. Jest w tym materiale element wizjonerstwa dzieki któremu muzyka staje sie lepsza. Czapka z głowy a raczej z mózgu.

piciu6

FrutkQ

Odniosłem podobne wrażenie, choć generalnie oceny płyt na tej stronie są akceptowalne.

Kamilbolt

Właśnie zacząłem się wsłuchiwać w to Beyond Twilight 2.0 i póki co najbardziej intryguje mnie perkusyjna maestria pana Jarząbka. Co się zaś tyczy wokali, Carpenter - król wokali tego sezonu, detronizuje zarówno Jorna, jak i Russela.

robpal

Voltan

Ja bym dał 4 Cool

robpal

Max 3,5. Fajnie się tego słucha, ma świetne momenty, ale w sumie mnie znużyła po jakimś czasie. Podobnie jak nowy Tad Morose.

Kamilbolt

No już nie róbcie off topu Wink

Co się zaś tyczy płyty po dziewiczym odsłuchu to już teraz mogę powiedzieć, że jestem kupiony. Muza absolutnie ekscentryczna i jedyna w swoim rodzaju - widać lub też raczej słychać, że przez ekscentryków stworzona i będzie to chyba pierwszy tegoroczny album, któremu w swoim rankingu przyznam ocenę perfekcyjną. Oczywiście pojawia się pytanie, czy Zierler faktycznie potrzebował aż 9-ciu lat, żeby stworzyć materiał, który równie dobrze mógłby, a wręcz powinien zostać wydany pod szyldem Beyond Twilight, ale poziom tego albumu w pełni usprawiedliwia i wynagradza tą trochę przydługą przerwę.

Co tu dużo gadać, każda muzyka z metalem włącznie potrzebuje takich ekscentryków, jak Zierler i pozostali panowie, którzy wzięli udział w tym mam nadzieję, że nie jednorazowym wyskoku.

FrutkQ