Power of Metal

berba

In Retribution
Rolling Thunder
Decision Day
Caligula
Who Is God?
Strange Lost World
Vaginal Born Evil
Belligerence
Blood Lions
Sacred Warpath
Refused To Die
Predatory Instinct [vinyl and iTunes bonus]

Bardzo dobry album niemieckich weteranów. Poprzedniczkę bije o kilka klas. Praktycznie nie ma słabego utworu. Na albumie jest zarówno sporo chwytliwych melodii (Rolling Thunder, Strange Lost World) jak i typowego sodomowego grzania (Caligula, Vaginal Born Evil, Belligerence).

Moim faworytem jest w/w bujające "Strange Lost World" z bardzo fajną melodią w refrenie.

Riedlowiec

Nie przepadam za tym bandem powiem szczerze, ale z ciekawości pewnie obadam Smile

Weresso The Infallible

No na pierwszy rzut ucha dobre, a nawet bardzo. Całkiem to wszystko melodyjne, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu Wink

Coś ci starzy wyjadacze w tym roku się chyba mocniej starają Very Happy

piciu6

się tak nieśmiało zastanawiam jakim to sposobem przebili poprzedni album o kilka klas ? to co oni teraz grają i w ilu ?

berba

piciu6

no bo skro kilka klas, to musieli radykalnie zmienić styl i powiększyć skład do sekstetu Very Happy

berba

Nieeee, nie radykalnie, ale lepsze numery, lepsze teksty, lepsze melodie, lepszy wokal Toma.

piciu6

a łyżka na to, niemożliweee Very Happy

berba

Skoro tak Ci powiedziała Wink

Posłuchaj i sam oceń Wink

progmetall

stone

Kiedyś Agenta słuchałem namiętnie. Później różnie bywało ale pobieżny odsłuch "Decision day" robi dobre wrażenie.

PrzystojnyBartłomiej

Dobry album, bijący na łeb poprzedni, ale tak jak się spodziewałem przed odsłuchem, niemający startu do klasycznych.

Last Axeman

Posłuchałem raz czy dwa kilka tygodni temu, stwierdziłem, że niezłe i...zapomniałem. Wróciłem teraz i mam podobne odczucia tj. raczej pozytywne, ale póki co nie wiem czy na tyle wystarczająco pozytywne, żeby chciało mi się do niego wracać. Album chyba trochę mniej agresywny od poprzednika (na którym ta agresja sprawia jednak wrażenie nieco wymuszonej), wydaje się natomiast bardziej różnorodny, dość melodyjny (na szczęście nie dostrzegłem żadnej wesołkowatości czy innego tzw. pedaliady Wink

) i z fajnymi przeważnie, pojawiającymi się tu i ówdzie, klimatycznymi odjazdami. Oczywiście - żeby nie było, że to jakiś odchył w stronę łagodniejszych podgatunków - wciąż jest przede wszystkim mocno i thrashowo, tyle że szaleństwa i autentycznego wkurwa, o którym wspominał ostatnio Hiten, jakby za mało.

Last Axeman

Leci już trzeci dzień z rzędu, co o czymś świadczy Cool

Na tę chwilę "Decision Day" jawi mi się jako album lepszy od trzech poprzednich, co oznaczałoby najlepszy materiał od czasu świetnego "M-16" (2001). Nie wiem czy tylko ja odnoszę takie wrażenie (musiałbym skonfrontować z poprzednimi albumami, bo już nie bardzo pamiętam), ale charkot Toma wydaje mi się bardziej blackowy niż poprzednio.

buhaj

niezła płyta, lepsza niż poprzedniczka ale od In War and Pieces imo gorsza. Zreszta mnie In War and Pieces bardziej się nawet podoba niż M-16