Power of Metal

PrzystojnyBartłomiej

Płyta dobra, ale nic nadzwyczajnego. O wiele wyźej stawiam poprzedni długograj.

progmetall

*polak zawsze walczył w nierównej walce

Last Axeman

Myślę, że na żywca kawałki z nowej płyty - surowiej i potężniej brzmiące - mogą nieźle poniewierać. Same w sobie są nośne i motoryczne, ale zbyt płaska i wymuskana produkcja studyjna odbiera im nieco mocy, dlatego trzeba podkręcać volume, żeby ten niedobór zrównoważyć. Ogólnie rzecz biorąc jednak album jest jak najbardziej na plus, pod warunkiem, że kompletnie oleje się fakt, że to totalnie przewidywalna muza. Na szczęście jest to przewidywalność w granicach vaderowego poletka, a nie granie pod kogoś, czyli po prostu łupią w swoim charakterystycznym, hermetycznym stylu.

Przy okazji poprzedniej płyty dyskutowaliśmy czy aktualny Vader spuścił z tonu czy też nadal zachowuje poziom brutalności z lat 90-tych. Sam twierdziłem, że pod tym względem niewiele się zmieniło, a bardziej tradycyjne wpływy i dodatki np. orkiestrowe, to tylko kosmetyka. Teraz szczerze mówiąc nie jestem pewien. Ogólne wrażenie ze słuchania "The Empire" jest takie, że w dalszym ciągu łupią agresywnie, ale mniej brutalnie, mimo że paradoksalnie imperium całościowo wydaje mi się bardziej intensywny i do przodu niż "Tibi Et Igni" (może przez brak intro i ozdobników). Gdy natomiast zaczynam szczegółowo analizować to wychodzi na to, że stosują w większości te same i tak samo podane patenty znane z pierwszych albumów. Melodyjne sola wprowadzają tylko trochę powietrza, a thrashowe naleciałości nie czynią Vadera zespołem mniej przyjaznym, wręcz przeciwnie - dodają mu rajcownej motoryki. Czyżby więc wszystkiemu winna była produkcja? Rolling Eyes

Last Axeman

Potencjalne minusy już wypunktowałem. Ale odkąd ostatnio - po kilku miesiącach przerwy - wróciłem do tego materiału, to znów nasuwa mi się, że słuchanie go po prostu sprawia mi dużą frajdę Smile

W tej sytuacji jebać minusy.