Power of Metal

Last Axeman

1. Variations of an Eye Crush (instrumental) 01:31
2. Leaving Existence 03:59
3. Demonic Art 04:45
4. Absolution 04:01
5. Execution 44 04:57
6. Impetious Constant Chaos 03:49
7. Demigod 04:15
8. Soul Survivor 04:08
9. The Killing of I 04:50
10. Wrong Grave (instrumental) 00:54

Piąty album szwedzkiego commando parającego się agresywnym thrashem zmieszanym z MDM-em. Po bardzo dobrym "Expanding Senses" i jeszcze lepszym "Layers of Lies" oczekiwania miałem spore. Czy udało się Szwedom je spełnić? I tak i nie. Premierowy materiał raczej niczym nowym zwolenników grupy nie zaskoczy. Nadal jest to szalenie motoryczna i przeważnia bardzo szybka muza, nad którą unosi się rozkrzyczany wokal Jensa Bromana. Jest agresywnie i do przodu, z dużą ilością soczystych, ciętych riffów, ale panowie nie zapominają także o melodii. W przerwach od thrash/deathowej gonitwy potrafią zaprezentować się od bardziej klimatycznej strony (znakomity wstęp do "Execution 44"; udane symfoniczne intro na początku albumu). Drugi kawałek atakuje bardzo dobrą pracą gitar i dość melodyjnym, równie udanym refrenem. Następne dwa utwory nieco zawodzą. Warstwa gitarowa wciąż solidna, ale refreny wydają się trochę nijakie. Na szczęście w kolejnym "Impetious Constant Chaos" wszystko wraca na właściwy tor. Do końca albumu mamy już do czynienia z dobrą/bardzo dobrą jazdą, z której na szczególne wyróżnienie zasługuje moim zdaniem "Killing of I", który oprócz solidnego napierdolu, oferuje również chwytliwą linię melodyczną i "trafiony" refren. Naturalnie jeżeli chodzi o stronę techniczną całości to wszystko prezentuje się jak należy. Brzmienie mocno "skalpelowe" czyli takie jak lubię aczkolwiek nie obraziłbym się gdyby producent dołożył więcej dołu. Przy solowych popisach również mucha nie siada. Kompozycyjnie jest zadowalająco, ale nie powalająco.
Według mnie "Demonic Art" na pewno nie dorównał świetnej poprzedniczce. Nie doskoczył chyba również do "Expanding Senses"...Mimo to wciąż zawiera dawkę dobrego/bardzo dobrego MDM/thrashowego mięsa, z którym zwolennicy tego rodzaju metalowej jazdy powinni się przynajmniej zapoznać.

firesoul

Niestety jestem mocno zawiedziony. Płyta bez wyrazu, bez agresji, bez thrashu i bez MDM-u. Mydlane riffy, marne brzmienie i zero mocy. Ogólnie spore rozczarowanie

Last Axeman

Nie przesadzaj Fire. Jak nie ma thrashu i nie ma MDM-u to co jest? Wink

Tylko nie pisz, że "gówno" Laughing

Gość

Z dwa razy posłuchałem, i nie mam ochoty na więcej

firesoul

pan_Heathen

Dziwi mnie takie chłodne przyjęcie płyty. W sumie tylko ja miałem ją w top 20, a przeciez nie jest to emo metal Wink

Im więcej tego słucham, tym lepsza wydaje mi się ta płyta, choć przyznaję, że na początku wydawała się nieco mdła.

Last Axeman

Dobra jest na pewno. Ale nie na tyle żeby wejść do mojego Top 20. "Layers of Lies" jest jednak sporo lepsze choć i ta potrafi nieźle wychłostać Wink

pan_Heathen

Znam tylko te dwie własnie i ogromnej różnicy w jakości nie słyszę Wink

firesoul

No jak dla mnie różnica jest. Może nie jakaś kosmiczna bo Darkane to nie jest żaden kosmiczny zespół ale jednak. Zrobiłem następne podejście po pozytywnej recenzji Heathena ale dalej tak samo mdłe, nijakie i bez kopa. Zawód

Weresso The Infallible

Oni się skończyli na Expanding Senses, albo po prostu już mi żaden nowy album z podobnego gatunku nie podejdzie - Expanding słuchałem ostatnio po paru latach zapomnienia i mnie sponiewierał całkiem nieźle (kiedyś sławiłem ten album okrutnie), reszta ich albumów to dla mnie, delikatnie mówiąc, gówno. I ciekawi mnie co bym powiedział, jakbym teraz poznał Expanding Senses - czy bym stwierdził, że gówno (czyli by wyszło, że teraz lubię z samego przyzwyczajenia i z powodu starych czasów), czy że fajnie się słucha (czyli by wyszło, że faktycznie mi się podoba green

)

Last Axeman

Skończyli się na "Expanding Senses" po to żeby powtórnie narodzić się na "Layers of Lies"...z jeszcze lepszym skutkiem Twisted Evil

pan_Heathen

Weresso The Infallible

Last Axeman

Nie wszystkim siadł ostatni wypiek Darkane. Być może dlatego Szwedczycy postanowili zabrać się już za przygotowywanie kolejnego. Póki co brak dat, terminów i tytułów.

Last Axeman

Muszę w końcu zabrać się za pierwsze dwie. Na kolejnych trzech jest dużo prężnej muzy...a być może w tym roku dojdzie następna porcja Wink