Power of Metal

Olej

tylko ta ciuchcia... green

Strati

Na ciuchcię się pewnie uparł, bo sentyment Wink

progmetall

chyba piracki statek

Olej

chyba jednak ciuchcia

Meltorm

firesoul

Jak dla mnie obie są na zbliżonym dobrym poziomie. Ale w całości trochę bardziej podoba mi się chyba też Resilient

Strati

Nikodem15

Swego czasu sporo słuchałem Cienioroba i Resilient i nawet znajdowałem na nich sporo pozytywów ale Rapid Foray sprawia, że tamte dwie płyty można spokojnie odłożyć na półkę by obrosły kurzem. Ostatni RW jest lepszy pod każdym względem - kompozycyjnym, brzmieniowym, wokalnym. Szkoda, że Rolf musiał wypierdzieć dwa gnioty z fajnymi momentami żeby w końcu sobie na dobre przypomnieć jak się pisze fajne numery. Niesmak pozostanie. Ale Rapid Foray łykam w całości, może tylko Stick to Your Guns jest tam zbędne. A tak to co najmniej połowa płyty nie ustępuje nagraniom z lat 90, a nawet te bardziej rockowe, mniej epickie kompozycje trzymają poziom (By the Blood in your Heart >>>>>>>>>>>> Me and the Boys). Za ro Warmongers, Black Skies Red Flag, Into the West, Nautilus czy Last of the Mohicans to jest po prostu to, co Rolfowi wychodzi najlepiej.

A koncert z Moskwy wydaje się dużo lepszy od dwóch ostatnich występów Rolfa na Wacken, które wokalnie były wręcz żenujące. Na RW w takiej formie bym chętnie poszedł.

https://www.youtube.com/watch?v=gZCn3gwU6AY

robpal

Gdy widzę na głównej, że Nikodem15 napisał post, to od razu wiem, w którym temacie Laughing

Nikodem15

Haha, wychodzi na to, ze słucham tylko RW a to dalekie od prawdy Very Happy

Cóż, bardziej ze mnie czytacz niż pisarz forumowy.

FrutkQ

"Stick to Your Guns" w porządku jest - taka esencja pierwszych czterech numerów z "Victory"

Strati

stone

No i wreszcie! Po 30-tu latach słuchania, kilku nieudanych próbach wyjazdu na koncerty, zobaczyłem w końcu załogę w Vizovicach.
Super wrażenia. Porządny występ, kapitan w formie, nagłośnienie i brzmienie konkretne. Na scenie zespół a nie jakaś zbieranina jak to było na pożegnalnym Wacken.
Setlistę nieco bym zmienił, ale nie ma co wybrzydzać. Ogólnie im szybsze numery grali tym było lepiej Very Happy

Last Axeman

Jeśli tegoroczne reedycje wszystkich klasycznych albumów RW wyglądają tak samo jak zakupiona przeze mnie wczoraj "Under Jolly Roger" (a pewnie tak jest), to trochę bieda. Już pomijam, że to digi, ale zdjęć właściwie nie ma, tekstów również brak. Szkoda.

Strati