Power of Metal

Oenologist

Zastanawiałem się ostatnio nad falową, sinusoidalną naturą nurtów muzycznych, stylistyk, mód, etc. Czytając nieco fachowej literatury oraz kronikarstwa muzycznego starałem się pojąć jakie czynniki sprawiają, iż od eksplozji popularności danego gatunku, aż do jego upadku mija raptem kilka lat, a większe ruchy tektoniczne na obszarze muzyki w ogóle są na porządku dziennym. I w zasadzie nie chodzi mi tu o muzykę metalową, ale rock i przyległości w ogóle.

Każde ognisko ma gdzieś swój początek. Najpierw iskra, później szalejący płomień, a potem dogorywający żar. Ewentualnie wcześniej pojawiające się iskry, które jednak nie mogą natrafić na palny materiał i nie powodują zapłonu. Takie iskry w świecie muzyki zauważane są najczęściej już po fakcie, po zapłonie, a nawet po dogaszeniu całości.

Jest taka teoria gościa o nazwisku Modelski apropos cykliczności panowania hegemona na scenie polityki międzynarodowej mówiąca iż hegemon panuje średnio 100 lat, a później następuje zmiana (najczęściej spowodowana konfliktem zbrojnym). Portugalia -> Niderlandy -> Wielka Brytania (przez dwa stulecia) -> USA, a w perspetywie jedna z dwóch azjatyckich potęg. Polityka, polityką, ale w zasadzie można pod podobny koncept podpiąć ewolucję muzyki, z tym, że hegemon w tym wypadku nie jest już państwem, a wiodącym nurtem/przewodnią myślą muzyki w ogóle. Plastik? Surowizna? Bunt? Czysta rozrywka?

Poteoretyzowałem, rzuciłem analogiami, a przecież wszyscy wiemy, iż temat ten, tak jak każdy inny, służyć ma tylko jednemu celowi - obrażaniu sobie nawzajem muzyki, której słuchamy. Taka jest wola C.H.A.O.S.U. i tak czynić powinniśmy. Pogadajmy więc o imperiach, które upadają i powrzucajmy sobie trochę nawzajem. Aczkolwiek pamiętajcie - wszystko w granicach rozsądku - żeby potem nikt nie płakał, że ma święta zepsute.

pan_Heathen

To chyba związane jest nieco ze zmianą pokoleń, każde chce mieć swoją muzykę, choć często to właśnie muzyka definiuje pokolenie. I zawsze też poprzednie pokolenia podchodzą do muzyki młodszych z pogardą Smile

K0stek

Oenologist

pan_Heathen

W tym rozumieniu pokolenia potrafią się zmieniac szybciej... Druga połowa 20 wieku obfitowała w takie zmiany.

jaqb

To samo chciałem napisać. Poza tym to naturalne, że po kilku latach nurt, który kiedyś był rewolucyjny i szokujący wypala się, pojawiaja się masa planktonu - płyt wydanych na fali popularności gatunku, rzeczy totalnie wtórnych i nic do muzyki nie wnoszących. I następuje przesyt. Potrzebny jest wtedy powiew świeżości. Także po to żeby oddzielić ziarno od plew i zepchnąc koniunkturalne gówna w otchłań niepamięci. Dlatego uważam, że dopiero kiedy minie kolejna epoka w muzyce, można obiektywnie ocenić tę poprzednią - co w niej było naprawdę ważne i wartościowe. Oczywiście zdarzają sie też trafieni rykoszetem pechowcy, zespoły i płyty niesłusznie zapomniane i niedoceniane.

Oenologist

Oenologist

pan_Heathen

no ale rzecz w tym, że moim zdaniem abi powstało nowe pokolenie, nie musi upłynąć żadna przepisowa ilość czasu. Pokolenie definiują pewne wspólne przeżycia, cele, ideologia czy poglądy, scalające ludzi, a obce "starszym". Nie wazne, czy ci "starsi" są starsi o lat 20 czy 7.

Gość

'Każde pokolenie odejdzie w cień, a nasze nieeeeeeeee'

Oenologist

I jak tam sytuacja na froncie?

Greebo

Ja ciągle projektuję system okopów.

Oenologist

I jak tam sytuacja na froncie? Jak?