Power of Metal

berba

złapałem fazę na ManOwaR, o zgrozo....

firesoul

Pyanie tylko czy to ewolucja gustu czy chwilowa korba po śmierci Columbusa, swoja drogą zupełnie naturalna

berba

Raczej ani to ani to. Zasłuchałem się w jednym utworze. Ale w moim przypadku to znaczna metamorfoza upodobań.

pan_Heathen

Z ostatnich lat to chyba:

- zacząłem tolerowac otwarcie religijne teksty
- przeprosiłem się z blastami, za którymi nie przepadałem (to dzięki kapelom takim jak Monstrosity i Brutality)
- bardzo mocno polubiłem death/thrash
- zupełnie przestało mnie ciągnąć do melodic speed, choc zawsze bede miło wspominał i cazsem zapuszczał najlepsze Rhapsody, Gamma Raye czy Edguye (w ogole cos ktos jeszcze w tym gatunku nagrywa?)
- Przestałem się oszukiwać, że lubię MDM i "prawdziwy" (czyli nie metal z lekkimi naleciałościami prog) progresywny metal. Nie lubię.

Last Axeman

Atreju

Skoro Wy, to może i ja. Tak myślałem, żeby zrobić krótkie podsumowanie ostatniej dekady, czyli jak to się gust zmieniał i przeobrażał, ale ciężka sprawa.
Pierwsze lata nowego milenium to dalsza fascynacja melodyjnym p2p2, która poszła siłą rozpędu jeszcze z lat 90-tych. Później chora wręcz fascynacja epiką, zmiana światopoglądu za sprawą Manilla Road, którą kocham najmocniej do dziś. Parę lat mi zeszło na tej epice, wzbogacanej w międzyczasie thrashem, który później wziął górę. Był to jakby powrót do korzeni, bo od thrashu zaczynałem, więc zrobiłem kółko. Oczywiście tak jak wszyscy, w momencie fascynacji czymś konkretnym, nie zarzucałem innych rzeczy całkowicie. Thrash tak mi się ciągnie już parę lat i trzyma. Do tego doszło dużo deathu. Melodyjne rzeczy w dalszym ciągu od czasu do czasu mi się zdarzają. Ostatnie lata to pewien zwrot i otwarcie na nowsze brzmienia, więc poszerzyłem horyzonty. Doszło też trochę muzy niemetalowej, a nawet nierockowej. Dziś słucham też takich rzeczy, których słuchał mój ojciec, gdy byłem dzieckiem, a których ja nie trawiłem. Pokochałem m.in. muzę Kate Bush. Nie wiem, czy ma to związek ze śmiercią ojca pół roku temu i ciągnie mnie sentyment, ale faktem jest, że zmiana zaszła we mnie ogromna. Dziś staram się stosować tylko dwie kategorie wyboru muzyki: muzyka dobra i muzyka zła (nie do słuchania). Za dużo dobrej muzyki się przegapiło do tej pory. W dalszym ciągu jednak dominuje thrash, heavy i death.