Power of Metal

hollowman

strasznie pedalski tytuł dla alternatywnych nastolatków

moonfire

jaqb

Last Fair... i Tonight's Decision słabo pamiętam i teraz już nigdzie nie mam, ale kiedy porównuję Viva Emptiness z Discouraged Ones i The Great... pod względem zajebiście wkręcających się kawałków, to na tej pierwszej słyszę 6 takich(Ghost of the Sun, Sleeper, Criminals, Will I Arrive, Complicity, Evidence), a na pozostałych dwóch po trzy (I Break, Deadhouse, Saw You Drown, oraz My Twin, July i Deliberation). Oczywiście to wszystko jest bardzo subiektywne. A nówkę se jednak sprawdzę zaraz

moonfire

A ja napiszę na odwrót. Z tych mniej wkręcających się kawałków na "Discouraged Ones" jest to "Nerve", na "Tonight Decision" - "Had (To Leave)", na "Last Fair..." (którą uważam za jeden z ich słabszych krążków) - "Dispossession", "I Transpire", "Clean Today" - tyle, że są to nie tylko trudniejsze, ale i słabsze numery, przede wszystkim dla mnie są nijakie. O "Viva..." już pisałem. Na "The Great Cold Distance" te gęściejsze i trudniejsze numery to przede wszystkim "Rusted", "Increase" oraz "The Itch".

W ogóle warto zwrócić uwagę na "Discouraged Ones". Nigdy wcześniej, ani nigdy później, Jonas nie śpiewał w ten sposób, jak na tym właśnie albumie. Zrobił tam chyba najbardziej "kiurowate" wokale w swojej karierze.

jaqb

Z tego co pamiętam to w jakimś wywiadzie czytałem, że jego sposób śpiewania wynikał ze słabszych niż później umiejętności posługiwania się czystym wokalem. A samą płytę bardzo lubię. Proste, smutne rockowe piosenki, oszczędny album bez "połamanego rytmu" i zbajerzonego brzmienia.

moonfire

A przede wszystkim bez zadęcia i patosu, Katatonia potrafiła pisać kilkuminutowe, smutne - piosenki właśnie - nie kompozycje, czy utwory bądź symfonie, co najczęściej zdarza się smutnym metalowcom.

Jak tak wygląda nieumiejętne posługiwanie się czystym wokalem, to dobrze. Smile

Na nowej przekroczył cienką, czerwoną linię, za której zaczyna się ciotowatość.