Power of Metal

Sebol

Jak to ktoś dobrze ujął na sąsiednim forum: "dorosłe dzieci" Wink

Kamilbolt

No wiesz, każdy z nas ma coś z dziecka Very Happy

Last Axeman

Wrażenia po pierwszym odsłuchu pozytywne. Nowy wokalista dobrze spełnia swoją rolę, zresztą w wielu momentach śpiewa bardzo podobnie do Kupczyka.

Last Axeman

Po kolejnym nadal pozytywne, ale niestety jedynie w rozumieniu poprawności czy też solidności tylko miejscami przeradzającej się w coś więcej. Obiektywnie dobrze zagrany i brzmiący, ciekawie zaaranżowany heavy, ale bez specjalnego błysku. Na obecną chwilę wyraźnie słabiej niż na "Tożsamości". Ale nic to...słucham dalej. Zobaczymy Wink

Wiwern

poza rzeczywistym ogromnym zachwytem nad tą płytę mam też jedno poważne zastrzeżenie, ale tyczy się ono właściwie cechy, której ciężko było uniknąć tworząc konkretnie taką płytę - zimny klimat.
Składają się na to:
- teksty trafiające dobitnie i bezbłędnie na wszystko, co jest nieuchronnym bólem naszego istnienia. Przynajmniej ja to tak dostrzegam.
- wokal Tomka Struszczyka, który jest jednak zimniejszy, surowszy, niż ciepły głos Kupczyka Grzegorza.
- mocno selektywna, wypieszczona, a co za tym idzie dość chłodna produkcja - w przeciwieństwie do wspomnianej przez Ciebie "Tożsamości".
No i tu właśnie kształtuje się we mnie ten "zarzut" - "Strażnik Światła" nie jest zbiorem wesołych, ultramelodyjnych, metalowych songów o starożytnych bóstwach i bieganiu z mieczem po górach pełnych smoków, które można beztrosko pośpiewać sobie grając w Heroes of Might And Magic. Nie jest łatwą i przyjemną ucieczką od rzeczywistości, a poważnym rozliczeniem z nią przy akompaniamencie pięknej, ale bardzo uderzającej w samo sedno uczuć metalowej muzy. Dlatego aby nie mieć nieskończonego doła wolę rzeczywiście powrócić czasem do beztroskiej, wesołej, nagranej jakby od niechcenia "Tożsamości".

Last Axeman

Z tym nieskończonym dołem to srogo przegiąłeś Laughing

Wiwern

może trochę, hmm... ale nie zaprzeczysz, że słuchając jej łatwo popaść w melancholijne myśli, czego słuchając wcześniejszych płyt Turbo nigdy nie miałem. Ukryta krytyka PRLowskiej rzeczywistości i zagubieniu mentalnym ówczesnego pokolenia to tematyka dla mnie przynajmniej dość odległa, ew. wywołująca tylko tzw. pozytywne zainteresowanie romantyzmem tamtego buntu. Opowieści o Szatańskiej Kawalerii, co zagoniła ludzkość do Bram Galaktyk, by potem mogli ulec podbojom Ostatniego Wojownika są za to zbyt symboliczne, ogólnikowe, a fragmentami po prostu zdają się głupkowato naiwne i tym samym nie nalegają samoistnie, by brać je na poważnie. Nawet tzw zło współczesności, teorie konspiracji, wojny, zarazy i ogólny mniej lub bardziej z polityką związany syf (głównie Awatar) - to problemy globalne na które można machnąć ręką ze stwierdzeniem "ja się w to nie bawię, to mnie akurat nie dotyczy".
Zaś teksty "Strażnika Światła" są o tragedii zwykłego życia każdego z nas. Przemijania, starzenia się, poddawania rutynie, utracie sensu życia. W dodatku podane bezpośrednio w drugiej osobie. Wokalista śpiewa "Ty", a nie "Oni". I dlatego IMO prawda tych tekstów może naprawdę boleć. Co prawda jest w tym wszystkim światełko nadziei i pocieszenia, chociaż słabo zarysowanego i uargumentowanego.

Last Axeman

Póki co nie bawiłem się analizę i interpretację warstwy tekstowej. Przede wszystkim skupiłem się na muzyce, która na obecną chwilę doła u mnie nie wywołuje.

Wiwern

Piospy

zauważyliśce, że MMP ostatnio przegina z cenami?
wybaczcie, ale 37 zł za Turbo, mnie troche wkurwia, jak za Redemption czy Shadow Gallery płace 39

Last Axeman

W dodatku nowe Turbo dostępne jest chyba tylko w digipack'u...nie mylę się?

Słucham po raz czwarty, ale moja ocena jakoś nie chce podskoczyć ponad solidną. Na obecną chwilę najbardziej do gustu przypadł mi "Na Progu Życia", przede wszystkim przez bardzo dobry, zapadający w ucho refren. Bardzo ciekawy klimat tworzą również prolog i epilog (świetny motyw gitarowy). Reszta mniej więcej na równym poziomie bez specjalnych skoków wzwyż i w dół.

Piospy

normalna wersja tez jest - za 34

Last Axeman

Eee to nie jest tak źle Wink

Maggus

Mnie album nie podszedł w sumie nawet nie wiem dlaczego. Ale z Turbo już tak u mnie jest. Awatar był świetny, chętnie do niego wracam nawet dzisiaj, Tożsamość była cienka jak barszcz i nowy też nie daje rady. W sumie poza Awatarem ich słuchalne płyty to Smak Ciszy i Kawaleria, obie bardzo dobre, reszta na opał.

Piospy

IMO, Awatar to najgorsza plyta po tych thrashdeathowych...