Power of Metal

Est

Bo Anette sprawdza się w zupełnie innym repertuarze, tak dla przypomnienia:
http://www.youtube.com/watch?v=ZRbv4O65vBo

Strati

Świetny był ten Nightwish na Masters. Bardzo filmowy i epicki koncert. Szkoda tylko, że po scenie biegała jakaś pani o głosie Majki Jeżowskiej i wszystko popsuła.

metalofil

Z biegiem czasu cieszę się ze zmiany Tarji na Anette.

Tarja bezsprzecznie dodawała Nightwishowi magii, pewnego szyku i dostojności, ale jednocześnie pewnej infantylności, a jej operowa maniera wokalna sprawiała, że nie byłem w stanie słuchać żadnego krążka z jej udziałem więcej niż raz.

Anette nie chce zastępować Tarji, tworzy własną historię, a Tuomas Holopainen mądrze jej w tym pomaga, komponując "pod" nią.

I to się na Imaginaerum udaje, zdecydowanie.

Alvacast

Holopainen komponuje dla siebie, a pani musi się wciskać na siłę w jego akordy. To samo było wcześniej tylko magia głosu Tarji spychała to na daleki plan. Po prostu Tuomas jest snobem Twisted Evil

Kiedyś, jak każdy wokalista, Tarja wróci do Nightwish. Do tego czasu niech sobie tam grają tą muzykę dla mlodzieży...

metalofil

Nie mogę się zgodzić - na dwóch ostatnich płytach np. linie wokalne są ułożone inaczej niż wcześniej (choć sama AO przyznała, że dopiero na "I" miała na coś jakikolwiek wpływ).

SwordMaster

Maania

Co by nie było, płyta bardzo mi się podoba. Ciekawi mnie, co tam NW (czyt. Tuomas, okazjonalnie Marco) wysmaży z nową wokalistką. Zawsze traktowałam ich jako jeden z puzzli metalu, mimo że grają tak, że chętnie przyłącza się ich do jakiegoś obszaru "poza" Smile

Alvacast

A mnie w ogóle. Po Century Child wszystko do bani.

Maania

Mnie chyba najbardziej razi "Wishmaster". Moim zdaniem za bardzo wylukrowany.

Alvacast

Tzn? Spodizewałaś się true epic z podniesionymi przyłbicami i rżeniem rumaków. Nie rozumiem tego argumentu...a lubisz ostatnie płyty?

Maania

Ostanie płyty lubię, ale "Wishmaster" - to w większości średnio mnie przekonuje Smile

I nigdy raczej nie zdarzyło mi się kojarzyć NW z 'rycerskością' - bardziej z, że tak powiem, podniosłością, lirycznością i symfonicznym rozmachem, chociaż może to brzmieć dziwnie Laughing

Alvacast

Przecież ostatnie wypusty do lukier do kwadratu...
Taka tania lipa dla dzieciaków.

Est

A ja się bardzo późno Nightwishem zainteresowałem i najbardziej lubię "Once" (chociaż od kilku lat słucham go bardzo rzadko - w sumie jak i samego Nightwish). Mam nadzieję, że po odejściu Anette przygarną jakąś wokalistkę z operową barwą (jak Tarja) i wrócą do tego co było dobre. Chociaż akurat "Imaginaerum" mi się podobał - w przeciwieństwie do tego poprzedniego.

Voltan

mi się całkiem podobało Imagicośtam na żywo - z płyty troche nuda Wink

robpal

Posłuchałem właśnie pierwszy raz -- bardzo dobry popik im wyszedł Laughing

Mają klimat te utwory, Olzon nie wkurwia tak strasznie jak na DPP, kilka hiciorów na koncerty jest. Na pewno bardziej mi się podoba ten krążek od poprzednich dwóch -- DPP można spuścić w kiblu, "Once" też nudny z krótkimi przebłyskami geniuszu. Tutaj kompletnie inna stylistyka, a ja zawsze lubię i doceniam jak po kilku krążkach zespoły eksperymentują, coby nie za bardzo męczyć bułę.

A i jeszcze, te przydługie recytacje w końcówce bym wypieprzył. Mulą okropnie i usypiają.