Power of Metal

pan_Heathen

Ciężko to obliczyć ze wzoru matematycznego, generalnie mowimy chyba o kryzysie tego metalu, ktory wczesniej swiecil najwieksze triumfy.

W przypadku np death, prog czy black metalu, trudno mowic o kryzysie od razu po 1991 bo jeszcze pozniej powstawaly najlepsze plyty w tych gatunkach.

Ale heavy, thrash, power, speed - ten rdzen z lat 80 - byl od 1992 w kryzysie jak najbardziej. Jesli to kontrowersyjne, to postaram sie jeszcze jakos to rozwinac Wink

progmetall

Tomek/Nevermore

Last Axeman

Nawet w tak zwanym mrocznym okresie dla tradycyjnych form, wyszło sporo świetnych rzeczy. Bardziej chodzi chyba o to, że w latach 80-tych rocznie tych świetnych wychodziło jednak znacznie więcej, podobnie zresztą jak dobrych i bardzo dobrych.

Wracając do Metalliki. W weekend mieliłem sporo "Load" i "Reload". Od początku nie miałem z nimi wprawdzie specjalnego problemu, ale wiadomo, że to nie to samo co klasyki. Teraz dopadła mnie myśl, że gdyby teraz wydali płytę na poziomie wspomnianych i w stylu wspomnianych, to nie obraziłbym się. Wystarczy odciąć się od thrashowych oczekiwań i wychodzi, że ta nieco bardziej rockowa, choć wciąż dość ciężka Metallica, mocno dawała radę. A do tego - jak już ktoś wspomniał, chyba prog - gdyby z tych dwóch zmontować jeden album, to spokojnie mógłbym dać mu 9/10. Proponowana zawartość (kolejność nie ma znaczenia) :

Ain't My Bitch 05:04
King Nothing 05:28
Until it Sleeps 04:30
Bleeding Me 08:18
The Outlaw Torn 09:49
Wasting My Hate 03:57
Fuel 04:30
The Memory Remains 04:39
Devil's Dance 05:19
The Unforgiven II 06:36
Better Than You 05:22
Slither 05:13
Carpe Diem Baby 06:12
Prince Charming 06:05
Fixxxer 08:15

Trochę za długi wyszedł, a i tak brakuje jeszcze bardzo dobrych "2 x 4" czy "Attitude".

To taka luźna refleksja, bo cieszy mnie z drugiej strony, że znów thrashują i dają radę na tym poletku Cool

progmetall

pan_Heathen

Zaryzykuję twierdzenie, ze z klasycznego heavy/speed/thrash jest tu tylko 6 powszechnie znanych i uznawanych za bdb płyty:
Dehumanizer
Epidemic Of Violence
Somewhere Far Beyond (na siłę... bo to troche inna kategoria)
The Crimson Idol
Pile Of Skulls (na siłę... bo to troche inna kategoria)
Trapped!

Dając takie rzeczy jak Danzig czy Bon Jovi, to naprawde nie wiem, co chciales pokazac...

Running Wild - Pile Of Skulls - OK
Manowar - Triumph Of Steel - nie znam sie
Iron Maiden - Fear Of The Dark - jak najbardziej kryzysowa płyta w ich dyskografii, z 2-ma genialnymi kawałkami i tyle.
Black Sabbath - Dehumanizer - OK, dobra
Testament - The Ritual - PFFF, kryzys, płyta uznawana za jedną z najsłabszych w dorobku. Choc juz po prawdzie poprzednia taka była.
Blind Guardian - Somewhere Far Beyond - Nowy trend, dopiero wzbierał
Danzig -III: How The Gods Kill - nie znam sie, ale thrash/heavy/speed to to nie jest chyba?
Mekong Delta - Kaleidoscope - progmetal
Paradise Lost - Shades of God - thrash/heavy/speed to to nie jest
Rage - Trapped! - OK
Accuser - Repent - OK, dobra, choc nieco groove, znak czasu
Defiance - Beyond Recognition - OK, dobra. Ale lekko odeszli od thrashu. I raczej niszowa rzecz.
Deathrow - Life Beyond - OK, dobra
Demolition Hammer - Epidemic Of Violence, OK, dobra
Despair - Beyond All Reason OK, dobra
Sadus - A Vision Of Misery OK, dobra
Bon Jovi - Keep the Faith ?????? co ta płyta w zestawieniu ma udowodnic?
W.A.S.P. - The Crimson Idol mistrzostwo
Pantera - Vulgar Display Of Power, popularnosc tego to wspaniały znak kryzysu w klasycznym metalu. Alice In Chains jeszcze brakuje...
Exodus - Force of Habit, płyta słaba i zaczęli kombinować, znak kryzysu thrashu
Kreator – Renewal - zmiana stylu, znak kryzysu thrashu
Xentrix - Kin - zmiana stylu, znak kryzysu thrashu
FORTE - Stranger Than Fiction - OK, dobra, ale niszowa

Kryzys tez ujawnil sie zmniejszeniem zainteresowania szerokiej publicznosci metalem. O ile w 1992 siłą rozpędu wiele zespolow wydało jeszcze dobre, klasyczne płyty, to potem było jeszcze gorzej.

Tomek/Nevermore

progmetall

Ja już nic nie rozumiem.O co wam chodzi ? thrash/heavy/speed czy ogólnie metal?Hiten piszesz przy Paradise Lost,że thrash/heavy/speed to to nie jest,a przy WASP-The Crimson Idol - mistrzostwo,Paradise Lost grali kiedyś thrash?

Tomek/Nevermore

Last Axeman

Dla mnie wszystko jest jasne - mówimy o klasycznych w formie albumach z kręgu heavy, power, thrash i speed. Nie będę się upierał w kwestii rocznika granicznego, ale ten, w którym miał nastąpić spadek zainteresowania tradycyjnym graniem, to według mnie prędzej 1993, dlatego umowny czas tzw. kryzysu byłbym skłonny wyznaczyć na okres 1993-1997. I w tym okresie wyszło sporo dobrego i zajebistego grania w tradycyjnym wydaniu, ale nikt mnie nie przekona, że ilościowo wyglądało to tak samo jak np. w drugiej połowie lat 80-tych. Zainteresowanie spadło, wiele rzeczy nie mogło się przez to ukazać, wielu pożeglowało w inne rejony, żeby się utrzymać. I musicie przyznać, że dopiero w ostatnich latach, w dobie powszechnego internetu, udało wam się poznać sporo rzeczy z "mrocznego" okresu, które okazały się bardzo udane, ale wtedy przepadły, co tylko potwierdza trudną sytuację na ówczesnym rynku. To jednak wciąż nie są liczby tak duże jak w najlepszych dla takiego grania latach 80-tych (plus początku 90-tych, choć wtedy głównie thrash).

buhaj

I to jest dla mnie sensowne podsumowanie

pan_Heathen

Mam wrazenie, jak Was tak czytam

ze to całe zmęczenie szerokiej publiczności thrashem, a także innymi klasycznymi odmianami które nastąpiło już około 1991 i masowy jej odwrót na rzecz grunge i groove, potem nu metalu

że to całe odchodzenie zespołów thrashowych albo w niepamięć po ostatnim albumie w 1990 lub 1991, lub zmiana stylu na bardziej, powolny, groove, prog czy jakis inny "nowoczesniejszy"

że kompletny odwrót ówczesnej wyroczni muzycznej - MTV - od tej muzyki

Że niemal kompletna posucha w klasyczno thrashowych/speedowych płyt po , powiedzmy 1992 (nie posucha w dobrych, tylko w jakichkolwiek)

...to mi sie kiedys wszystko przysniło i w ogóle nie miało miejsca.

Temat jest tak szeroki, że trudno nawet dyskutować o konkretach, bo wchodzenie teraz czy Fear of The Dark jest dobra czy nie nie ma w zasadzie znaczenia dla dużego obrazu. Zawsze ktos moze wyciagnac genialna plyte thrashowa z 1995. Trzeba przejsc na obraz makro a w takim trudniej czegoś dowodzić.

progmetall

No właśnie,bo thrash już się wypalił i miał coraz mniej do powiedzenia,ale nadeszły wspaniałe lata dla progresywnego grania,tak więc mi nie brakowało muzyki.Dwa moje ulubione gatunki-jeden słabnie,a drugi rozkwita.