Power of Metal

Cień · Wysłany: Śro 20:11, 25 Mar 2009 Temat postu:

dobrze jest, poziom został zachowany. Cieszy mnie, że na nowym longu znalazło się trochę pomysłów przemyconych z Krux. No i cały czas jest co odkrywać - pomimo hermetycznej wydawałoby się formy sporo tu ciekawych smaczków.

Kirk · Wysłany: Śro 23:39, 25 Mar 2009 Temat postu:

Tak na gorąco, po trzech przesłuchaniach...
Panowie kontynuują drogę obraną na poprzednim krążku, ale tym razem zagrali nieco inaczej. 'Death Magic Doom' ucieka bowiem od transowości poprzedniego albumu i oddalił się od porównaź do Krux, których nie brakowało przy okazji wydania 'King Of The Grey Islands'. Tych mimo wszystko nie dało się uniknąć, bo w takim 'My Funeral Dreams' Kruxem pachnie aż miło, jednak w mej ogólnej ocenie 'Death Magic Doom' jest mniej posępny i mniej psychodeliczny niż jego poprzednik. Jest jakby 'jaśniejszy', bardziej przebojowy i dość bogaty w przyspieszenia. Robert Lowe śpiewa dobrze, chociaż ja wolę jak zdziera gardło w swej macierzystej formacji i jeśli ktoś zaakceptował go w szeregach Szwedów to i tym razem nie powinien się zawieść, a opozycja raczej swojego nastawienia w tej kwestii nie zmieni. Podobać się mogą solówki oraz sporo zapadających w pamięć riffów. Wychwyciłem też kilka mini plagiatów. Dla przykładu wstęp wspomnianego 'My Funeral Dreams' kojarzy się z początkiem numeru 'All For One' formacji Primal Fear, ale to jedynie tylko kilka taktów. Refren 'Clouds Of Dementia' mocno bazuje na otwieraczu albumu 'King Of The Grey Islands', a melodia refrenu 'Hammer Of Doom' wyraźnie przypomina wers z 'Króla...' kiedy Lowe śpiewa 'Of Stars And Smoke' . Najbardziej zaskoczył mnie jednak początek refrenu 'The Bleeding Baroness', notabene świetny utwór! Otóż jego melodia może przypominać 'High Hopes'.... grupy Pink Floyd! Podsumowując, album dobry z tendencją zwyżkową. Razi jednak jeden utwór, który nie pasuje do całości i klimatu tego krążka. Mowa o 'Dead Angel'. Spodziewałem się jakiegoś posępnego walca, a otrzymałem jakiś wesołkowaty, całkiem szybki numer, z wesołkowatą melodią w refrenie i można by to jeszcze przeżyć żeby nie ta gitarka, która wchodzi z jakimś idiotycznym 'jękiem'.

SwordMaster · Wysłany: Czw 5:34, 26 Mar 2009 Temat postu:

No to Kirkor w zasadzie wszystko powiedział, pozostaje mi tylko spuentować wierszem częstochowskim:

mało posępności
więcej złości
sporo chwytliwości
i przebojowości
brak mi epickości

i nie mogę się przekonać
do Roberta
bo wolałem jak grubas zawodził
aż swędziały kości

Cień · Wysłany: Czw 7:30, 26 Mar 2009 Temat postu:

Kirk · Wysłany: Czw 13:28, 26 Mar 2009 Temat postu:

Cień · Wysłany: Czw 14:05, 26 Mar 2009 Temat postu:

Kirk · Wysłany: Czw 14:16, 26 Mar 2009 Temat postu:

Racja.
Wszystkie stanowią zwartą całość, łączy je podobny klimat, aczkolwiek nie są one nierozerwalne.

SwordMaster · Wysłany: Czw 14:48, 26 Mar 2009 Temat postu:

Fakt, album jest wchodzący bardziej, lepiej przyswajalny. A to może być dla jednych zaleta, dla innych wada. Ciekawe ile z tej przyswajalności zostanie na dłużej w organiźmie pierwiastków śladowych, a ile szybko wydalonych.

No ale riffy pierwszorzędne, to trzeba przyznać. Gitarunek tip top.

K0stek · Wysłany: Czw 16:17, 26 Mar 2009 Temat postu:

Nie powalił mnie ten album. Nie jest źle, ale jakieś takie oklepane się to wydaje. Wszystko już gdzieś było jak nie na albumach Candlemass to u SA czy Krux. Poprzedni krążek miał zdecydowanie gęstszą atmosferę co bardziej mi odpowiadało. I wokal jakiś taki mało nawiedzony tym razem Wink

. Generalnie jest jaśniej i przystępniej chociaż hitu na miarę Of Stars and Smoke tu nie uświadczymy.

SwordMaster · Wysłany: Czw 17:14, 26 Mar 2009 Temat postu:

Stranger · Wysłany: Czw 17:24, 26 Mar 2009 Temat postu:

Za dużo heavy metalu, pierdole takie Candlemass.

progmetall · Wysłany: Czw 18:14, 26 Mar 2009 Temat postu:

Najlepsza tegoroczna płyta studyjna.

Stranger · Wysłany: Czw 18:18, 26 Mar 2009 Temat postu:

progmetall · Wysłany: Czw 18:33, 26 Mar 2009 Temat postu: