Power of Metal

Oenologist

Takie tam piękne granie. Niektórzy mówią, że progresywne. Ja powiem, że z klimatem. Niektórzy lubią różne rzeczy, ja lubię Porcupine Tree. Gdyby ta małpa, która mnie tym zespołem zaraziła była w pobliżu, to kupiłbym mu piwa, jak za starych dobrych czasów.

Kochał pociągi, i w sumie jego pasja gdzieś tam pobrzmiewa, kto go zna, ten wie. 60 tonowe anioły...

Ktoś tutaj lubi takie klimaty?

piciu6

duźe spustoszenie zrobili w moim muzycznym świecie swego czasu , generalnie rzucam się na kaźdy projekt w którym macza paluchy Wilson .Jedyna grupa z nurtu prog-art rocka , która tchnęła oddech w trupa jakim była ta scena muzyczna . Do Signify uwielbiam prawie bezkrytycznie , Floydowe klimaty ,trochę kosmosu w stylu Ozric Tentacles i fantastyczne " kręcenie wora " przez najlepszego bębniarza Porcu , jakim był Chris Maitland . Był , bo sobie poszedł , chyba po Lightbulb Sun ,a jego następca Harrison ,teź zna się na rzeczy , ale to juź trochę inna muzyka , nie tak zapętlona ,znacznie ostrzejsza , ewidentny efekt skumplowania się Stevena z liderem Opeth , co w sumie dało interesujący efekt w obu grupach na całkowicie przeciwnych biegunach muzycznej wraźliwości .

Oenologist

Właśnie - tutaj czuć Pink Floyd i mi to nie przeszkadza Laughing

Może dlatego, ż Watersa nie ma Laughing

piciu6

bo to ci Floydzi bardziej psychodeliczni , z mocnym śladem Wright'a i Gilmour'a a nawet Barret'a .

Oenologist

piciu6

Oenologist

Katar

lubię ... miłe granie ... w tle / wino / ktoś bliski ... Wink

momentami bywa przekombinowane lekko ... ale może być !
wpływ Floydów niepodwarzalny, ale nie wadzi mi to Smile

znam tylko ze 3 płyty ... i kilka jeszcze luźnych kawałków zaszłyszałem u kumpla ... może ktos się pokusi o jakieś polecanie, ranking ... ja za słaby w temacie jestem nawet na powtórzenie tytuów płyt green

jedną mam: SIGNIFY ... dobra , ale ... Wink

Oenologist

Ze swojej strony mogę polecić In Absentia, za przestrzenne, momentami wręcz ambientowe podejście do rzeczy. A z drugiej strony nieco cięższą (wpływy opethowe?) Deadwing.

piciu6

zgadza się , od In Absentia poprzez Deadwing a skończywszy na Fear Of A Blank Planet mamy jazdę bardziej metaliczną , efekt romansowania Wilsona z Akerfeldtem ,który zresztą pogrywa na środkowym albumie z wymienionych , obok Adriana Belewa z King Crimson . Bardziej karmazynowo robi się na ostatniej płycie a to dzięki Frippowi , ale bardzo dyskretnie , tak jak i obecność Lifesona z Rushu jest cięźko wykrywalna . Cool

Lightbulb Sun- 2000 ,wcześniejszy Stupid Dream -1999 i Signify -1996 to albumy pełne harmonni wokalnych i klimatu w stylu floydów , ale juź ze znakiem jakości Wilsona , do tego ten niepokojący nastrój ,podtrzymywany przeszywającymi solówkami Stevena - utwory przewaźnie toczą się bardzo leniwie i stopniowo zagęszcza się instrumentarium aź do finałowej eksplozji .Prawdę mówiąc , to na Stupid i Lightbulb teź się pojawiają ostrzejsze riffy , ale w zasadzie w roli akcentów i to mocno zniekształconych czy teź zabrudzonych .Generalnie to uwaźam ,źe warto prześledzić ich cała drogę ,źeby usłyszeć jak ta jedna z najwaźniejszych grup powstałych w ubiegłym wieku , rozruszała martwy prawie nurt muzyczny .Mamy jeszce przecieź kosmiczne i zakręcone -"On The Sunday Of Life "< tej płyty juz prawie nie pamiętam > , potem leci prześwietny" Up The Downstair " , zremasterowany parę lat pózniej i nagrany z źywym bębniarzem , ale nadal świetny , psychodeliczna jazda bez trzymanki , oraz zamykacz okresu psychodeliczno-floydowego ,okraszonego plamami dźwiękowymi w stylu Ozric Tentacles czyli przepiękny " The Sky Moves Sideways ". Warto trochę pomelancholić Cool

sarcofag

Gdzies tak do polowy lat 90 w miare lubie ale potem gdy zaczelo sie metalizowanie , wrecz nienawidze.

Oenologist

A jak wygląda kwestia z solowymi albumami Wilsona i Barbieriego? Czego się można spodziewać?

piciu6

Steven nagrał chyba tylko jeden album solo i to z 10 lat temu , , nazwy nie pamiętam ,ale coś tam jazzował i elektroniczył .Barbieri ma jakieś projekty płytowe , ale przyznam ,źe nie słyszałem źadnej i nawet nie wiem czego się spodziewać . Aaaa ,skłamałem ,słyszałem ostatnią jak dla mnie solówkę Richarda , ale z racji jej dziwności ,wyparłem z pamięci . green

Czyli tobie moźe podejść green

.Taki tygiel transowo- ambientowo- trip srip hopowy Very Happy

2004 rok ,Things Buried .

hollowman

a ja lubie najbardziej te płyty na których floydów jest najmniej, za to własnego stylu najwięcej

czyli

Deadwing i In Absentia

Katar