Power of Metal

piciu6

ja tam jestem spokojny o Ivana w temacie , w końcu jeden z dwóch ulubionych , a Blackout jest świetne , ale np. dla mnie, lepsze są dwie poprzednie , chociaź w ich dyskografiij teź moźna dokonać podziału na segmenty stylistyczne .

Katar

Raf

mr.metal

Każdy wie co lubi i tego należy się trzymać. Jednego jestem pewien, jak ktoś nie zna dokonań Scorpions z lat 70-tych ten dużo traci. Uważam ten okres za równie ważny jak lata 80-te.

piciu6

prawda , znam teź opinie ,źe Scorpions skończyło się na Lonesome Crow , ale to to tylko odłam krautowy lansuje , ma to o tyle uzasadnienie ,źe płyta jest prześwietna .

mr.metal

Generalnie to jest wiele innych tego typu przykładów,ale tak to już jest z fanami trudno ludziom dogodzić. Każdy od swojego ulubionego zespołu oczekuje czego innego. Mnie to jakiś czas temu utwierdziło w przekonaniu że każdy zespół najlepiej poznać od podszewki i mieć dokładną wizje jego twórczości na przestrzeni lat

Raf

Olej

Last Axeman

Nie jestem w stanie ocenić jedynki Scorpions. Dziwne to dźwięki Cool

Późniejsze albumy z lat 70tych lubię, ale się przy nich nie obsrywam green

Najbardziej cenię sobie okres 1979-1984. Same wypasione albumy, które mają u mnie spokojnie ponad 9. Dość często wracam również do "Savage Amusement" (kilka bardzo fajnych hiciorów z zajobskim "Don't Stop at the Top" na czele) i "Crazy World" (jaki tam pop rock...najnormalniejszy w świecie hard rock, tyle że nieco bardziej przebojowy niż krążki z pierwszej połowy lat 80tych). "Face the Heat" tylko niezły, "Pure Instinct" w całości nie słyszałem, "Eye II Eye" natomiast pozostawię bez komentarza. "Unbreakable" to dobry powrót do mocniejszego grania, ale prawdę mówiąc to spodziewałem się po tym albumie więcej, szczególnie po wielu entuzjastycznych recenzjach. Za "Humanity Hour" biorę się już od ponad roku i wciąż nie mogę się zabrać Laughing

mr.metal

Katar

Raf

Ale Olejowi zdaje się chodzi o to, że to co piszesz o Scorpions nie trzyma się logiki z tym co zwykle opowiadasz o klasycznym hard rocku/heavy metalu, więc cieżko to zrozumieć, nawet jesli piszesz na trzeźwo i po polsku.

Olej

Raf

No to zaraz będzie, że zbyt analitycznie (niczym najgorsze zło internetu czyli raf lub sarcofag) podchodzisz do muzyki i że uczucia są najwazniejsze a nie rzeczowe argumenty i że stare płyty są słabe a nalepsza z nich ma 7/10 a koncert z tych słabych płyt to jedna z naljepszych koncertówek metalowych na świecie i że co tutaj jest niezrozumiałego przecież naucz się czytać ze zrozumieniem itd Wink

Olej

no z tym Tokyo Tapes to dla mnie juz w ogole zagadka, to tak jakby ktos napisal ze uwielbia Maidenow za Somewhere In Time i Siodmego Syna, pierwsze 5 plyt to juz nie to, jedynie Number Of The Beast max 7/10, za to koncertowka rewelacja, jedna z najlepszych w historii...
mysle katar ze pora odswiezyc starsze plyty bo mam wrazenie ze po prostu tylko do koncertowki wracales w ciagu ostatnich 20 lat Wink