Power of Metal

Tomek/Nevermore

Rafałku, co do tego włazidupstwa - masz tu fragment wywiadu z Kupczykiem, wywiadu z okazji wydania 'perfecto mundo'

za PMM nr 11

- Witaj Grzegorzu! Nowa płyta CETI już jest. Napracowaliście się i to bardzo...

GK: Oj, tak (śmiech). Marysia przypłaciła to zmęczeniem i zdrowiem. Ja przyznam też. Siedzenie przez rok w studio po 16 godzin w niedzielę i święta musi zaowocować uszczerbkiem na zdrowiu... Myślę, że efekt jest (śmiech).

- Tak, efekt jest - płyta jest bardzo dojrzała, dopracowana... przestrzenna i... pełna patosu... bogata w dźwięki...

GK: Dzięki. Prawdę mówiąc też tak uważam. Ale piszę to tylko Tobie, bo nigdy nie wypowiedziałbym się w taki sposób komukolwiek innemu, nie śmiałbym (śmiech)
Słuchając jej nie odnoszę się jak do swojej płyty. Aż wierzyć mi się nie chce, że to CETI (śmiech).

-A jednak... nagraliście album z ogromnym rozmachem...

GK: Staraliśmy się bardzo...

- I jak sam powiedziałeś, to nietypowa jak dla CETI płyta. Czy z góry zaplanowaliście taki album, czy naturalnie – podczas samego procesu tworzenia ułożyła się taka stylistyczna wypadkowa; hard rocka – melodyjnego metalu i orkiestracji?

GK: Planowaliśmy od początku. Oczywiście, nie było to sztywne postanowienie, a raczej na zasadzie stwierdzenia „zobaczymy jak wyjdzie”. Potem jednak okazało się, że prawda wyszła w studio i dopiero tam zrozumieliśmy jak wiele pracy i zaangażowania potrzeba. Gdy zaczęliśmy już wgrywać partie orkiestrowe i byliśmy w pewnej fazie prac, nie opłacało nam się wycofać. Zbyt wiele pracy było już włożonej w tę muzykę. Istotną kwestią jest, że wiele rzeczy związanych z orkiestrą powstało w samym studio. To bardzo „gorące” pomysły.

- Muszę Ci się przyznać... ja nie przepadam za melodyjnym metalem (śmiech), tym bardziej gdy są użyte klawisze, pojawiają się orkiestracje... chórki itd.

GK: Cóż, gdyby wszyscy lubili to samo to świat byłby nudny (śmiech). Ja jednak bardziej starałbym się „ustawić” w rejonie hard rockowym (śmiech). Nie jestem przekonany czy to jeszcze jest heavy (śmiech)...

- Dlaczego użyliście klawiszy, a nie orkiestry? ze względów praktycznych (i oszczędnościowych??)

GK: Oprócz klawiszy są też żywe instrumenty, m.in. obój, altówka, skrzypce czy nawet wiolonczela. Owszem, też z powodów, o których mówisz. Gdybyśmy mieli nagrać orkiestrę w pełnym znaczeniu tego słowa było by to tak kosztowne iż obawiam się, że sama produkcja przekroczyłaby granice rozsądku. Zrobiliśmy to tak aby było jak najlepiej. Nagraliśmy sampler z kilkoma przyjaciółmi i tak naprawdę użyliśmy ich rąk i umysłów. Poza tym w studio nagrano kilkanaście razy kolegów instrumentalistów oraz naszą przyjaciółkę Sarę, co w efekcie dało pożądany rezultat.

- Choć nie przepadam za stylistyką, w jakiej obraca się CETI... to płyta mi się podoba... za wyjątkiem numeru nr 6, czyli: „Flight of the Other side” - tu z klawiszami trochę przegięliście!! Nie trawię takiego grania (śmiech).

GK: Dzięki (śmiech). I to jest najlepsza, najcenniejsza i najszczersza opinia (śmiech). Przekonać człowieka, który nie przepada za takim graniem jest nie lada sztuką. Cieszę się bardzo bo włożyliśmy w ten materiał niewyobrażalną ilość pracy. Co do „Flight...”. Hmm... mnie on się podoba. Niestety, nie jest możliwe zaspokojenie wszystkich gustów. Masz pełne prawo do takiej opinii (śmiech).

- I... jako zwolennik tradycyjnych instrumentów i wielbiciel skrzypiec (w muzyce rockowej) widziałbym większe wykorzystanie tegoż instrumentu... oczywiście zmniejszając udział klawiszy i ograniczając je do roli tła... no, ale to tylko taka moja prywatna sugestia... spostrzeżenie.

GK: Wiesz, CETI ma swój styl, którego nie chcemy zatracić. Jesteśmy bardzo konsekwentni w działaniu, co myślę, że jest przez Fanów cenione. Robimy to co czujemy i tak jak czujemy. Nasz wydawca stworzył nam wspaniale warunki do pracy.

sarcofag

Kirk

A OMD, Yazoo, Eurythmics, New Order, Bronski Beat, Spandau Ballet... Za dużo tego by wybrać lidera.

No, ale to temat o GOW!

Tomek/Nevermore

sarcofag

sarcofag

Kirk

Tomek/Nevermore

no to może jeszcze wypierzemy Rafcia na takie klimaty Wink

obiecałem sobie, że w przyszłym roku zakupię sobie kilka płyt z tamtej epoki (i stylistyki), bo kasety się zdarły Crying or Very sad

wracając do tematu... GOW to przecież nie taka zła, rockowa płyta Wink

6/10 spokojnie Wink

sarcofag

Tak jeszcze momentem wtretu to specjalnie dla polakow na prosbe trojki, zostalo dotloczone 1000 sztuk reedycji pierwszej kultowej pylty Red Box -The Circle And The Square z 5 bonusami. Na allegro juz chodza ponizej 4 dych. Polecam.