Power of Metal

pan_Heathen

Akurat jedyna, ktora naprawdę się wyróznia, to "Give A Little". Te dwie zlewają się z resztą w jedną, jednostajną całość.

hollowman

a sam nie wiem, zaraz drugi obrót robię, trochę przydługa jakaś...trochę jednostajna

Last Axeman

hollowman

po I przesłuchaniu miałem wrażenie że się zlewają

Last Axeman

Po jednym przesłuchaniu to wiesz co se możesz Cool

Nie powiedziałbym o "Ironbound" że jest jakoś szczególnie różnorodna, ale opinie o jednostajności czy też odgrywaniu jednego kawałka w 10 odsłonach są moim zdaniem mocno przesadzone.

hollowman

drugi raz leci... może nie jest aż tak jednostajna jak myślałem, ale na pewno jest nieco przydługa - stąd to uczucie znużenia

K0stek

Też uważam, że skrócenie tego albumu o jakieś 10 minut wyszłoby mu tylko na dobre.

hollowman

Last Axeman

Cóż...58 minut to faktycznie sporo chociaż nie mogę powiedzieć żeby mi się dłużyło.

hollowman

cóż na pewno jest to kolejna dobra płyta overkill, na pewno lepsza od dwóch poprzednich... po prostu myślałem że będzie naprawdę miażdżąca ;]

tak jak pisałem: " gdzie oni tyle czasu trzymali te stare demówki" Smile

Kirk

Kamilbolt

hollowman

jestem po dwóch obrotach...

Ironbound to najlepszy przykład żeby udowodnić jak wielkiej klasy zespół może przez cały okres długiej kariery nagrywać świetne płyty i nie dawać dupy. Ironbound to pokaz możliwości nagrania płyty do bólu klasyczne i oldschoolowej, a jednocześnie brzmiącej bardzo świeżo i nowocześnie. Tak jak pisałem, płyty słucha się jakby ze starych demówek zagubionych gdzieś we wczesnym okresie działalności, thrash po wielu latach jest znowu na fali, więc chłopaki z Overkill postanowili pokazać 2 razy młodszym kolegom jak się powinno napierdalać solidnie i do przodu, bez pierdolenia. Po pierwszym odsłuchu miałem wrażenie że płyta jest trochę przydługa. Jest to materiał bardzo intensywny, a moim zdaniem muza taka jak ta powinna być podana w jak najbardziej skompresowanej pigułce, żeby można było odpalić płytę raz potem drugi i tak w kółko, a niby jak przesłuchać kilka razy pod rząd materiał który "waży prawie godzinę" a i przez to trochę nuży. Powyższe nie zmienia faktu że od czysto muzycznej strony jest to płyta bardzo dobra, trafiające w wydaje mi się różne gusta fanów metalu - zarówno do gustów stricte thrashowych jak i tych bardziej heavy metalowych. Ironbound to z pewnością lepsza płyta od dwóch poprzednich (które są tak czy siak co najmniej dobre), ale Killboxa Blitz & co. na pewno nie przebili. Na K-13 było mnóstwo groove, jest to płyta bardziej zróżnicowana od karabinu maszynowego marki Kałasznikow który znajdujemy na Ironbound. Wyróżniającymi kawałkami będą na pewno Bring me the night, In Vein czy otwieracz pt The Green And Black

hollowman

hollowman

no tak... wszyscy już w grudniu się nasłuchali a teraz nikt nie pogada... green