Power of Metal

Oenologist

No to jak ekstrema, to ekstrema.

Whitehouse - Cruise (2001)

Biały domek, którego muzyka to już nie tylko ekstremalna forma, ale i treść. Ta pierwsza musi być ekstremalna z samego założenia - w końcu mamy do czynienia z klasykami power electronics. A na dokładkę okrutna treść złożona z relacji, tudzież zeznań z działań różnorakich dewiantów - chore relacje seksualne, narkotyki, te sprawy. Wszystko okraszone okrutnym zgrzytem, przeplatane wywrzeszczanymi, wyplutymi strzępami tekstów. Nie wiem, czy to jest ich najlepsza propozycja - znam tylko ten album, ale robi wrażenie wyższego stadium/studium dźwiękowej choroby psychicznej. Niewątpliwie wyraźna treść ułatwia odbiór tego materiału (bo z kolei w klimatach PE/Noise pozycje bardziej abstrakcyjne to już ciężki orzech do zgryzienia). Wylewające się spod pokładów zgiełku zbolałe zeznania ofiar patologicznych dewiacji. Innymi słowy - odhumanizowana antymuzyka, a do tego totalnie splugawiony i zezwierzęcony czynnik ludzki. Patologia pełną gębą, odgłosy zacinającej się szlifierki + z kamerą wśród pacjentów szpitala psychiatrycznego. Ani to ładne, ani przyjemne, ani potańczyć się nie da.

Oenologist

Gość

Amputated - Gargling With Infected Semen

Jako jeden z przedstawicieli muzyki ekstremalnej, bo większość grindcore'owych kapel zasługiwała by na to miejsce. Dla mnie ekstremalną muzyką są też niektóre zespoły grające 'muzykę alternatywną'. Nazw nie znam, ale jak w radiu czasami to puszczają to najczęściej wyłączam po 10 min. męczarni.

Gość

Oenologist

No to działajmy z wyczuciem panowie, wrzucajmy rzeczy, które podskórnie czujemy jako złe, brzydkie, fekalne i ekstremalne Wink

K0stek

Kto zna ten wie o co chodzi Wink

. Jeden z tych albumów które nie dają choć chwili wytchnienia. Potworny ciężar, brud, skrajnie negatywne emocje i masa szlamu (dosłownie). Posoka z mózgu. Ciężki boje toczyłem z tym materiałem, ale było warto.

Oenologist

Zabierałem się za ten album znając jedynie Souls At Zero. Souls At Zero był albumem ładnie wyprodukowanym, przestrzennym, momentami nawet chwytliwym. Za cholerę nie nazwałbym go ekstremalnym. W porównaniu do opisywanego przez Ciebie nazwałbym go 'radiowym' Wink

Z kolei ten album był dla mnie ciężkim orzechem do zgryzienia. Nie mogłem wyjść poza 2-3 kawałek - chyba ciągle oczekiwałem innego brzmienia. Dopiero po odrzuceniu wszelakich oczekiwań, uprzedzeń, etc. udało mi się wgryźć w ten album. To jest jeden z tych przypadków, gdy w końcu po raz pierwszy przetrawi się płytę w całości, to zaczyna się go rozumieć.

Brzmienie, produkcja, gęstość tego materiału - właśnie ten szlam o którym piszesz to taki obosieczny miecz. Niesamowita charakterystyka tego albumu, ale zarazem jakby ściana, która uniemożliwa zobaczenie co jest po drugiej stronie. Dopiero przełamanie tej bariery, przeniknięcie przez ten nieprzyjazny sound pozwala się cieszyć tym albumem w pełnej okazałości. Dopiero wtedy czuć o co tak naprawdę chodzi. Pozycja zdecydowanie z gatunku ekstremalnych.

jaqb

Dobra, przemyślałem sprawę, nie miałem racji, pomyliłem posmak tetralnej awangardy z palącyą wioski, odstręczającą ekstremą, sorry, mogę wyjebać Public Image Ltd. i Cave'a jeśli chcecie

Oenologist

Cień

Oenologist

Ktoś się próbował z Whitehouse zabrać? Nie to, żebym zachęcał... Wink

K0stek

Oenologist

Gość